Hydropoliep. Mariene soort. De hoofdstam vormt een lange, in open spiraal groeiend, van minimaal 50 cm lengte. De stam zigzagt omhoog.

[Lees verder...]

Hydropoliep. Mariene soort. Kolonies kunnen een grotere lengte bereiken tot 60 cm. Het zijn sierlijke, met de zijtakken langer, in een dubbele rij alternerend langs de hoofdas geplaatste (meestal twee per internodium, deze met één paar tegenoverstaande hydrothecae), onregelmatig vertakt, met een neiging tot alternerende vertakking, naar beneden hangende kolonies. Hydrothecae omhoog gericht en mondopening met twee even grote, afgeronde tanden.

[Lees verder...]

Mariene vissoort (zeevis). 13 cm. Kleine vis met een taps toelopend lichaam. Grijswit tot bruin, soms blauwpaars, met roodbruine vlekken. Achterop de voorste rugvin een zwarte vlek. Rugvinnen en anaalvin soms witgerand. Bolle, hoogstaande ogen. Mond met verdikte lippen. Twee gescheiden rugvinnen en tot een zuignap vergroeide buikvinnen. Schaars tot zeldzaam in wat dieper water. In de Nederlandse Noordzee vooral rond wrakken

[Lees verder...]

zie aangepaste velden

Hydropoliep. Mariene soort. Kolonies meestal 2-5 cm hoog, de bruine steeltjes sterk samengegroeid tot een soort dikke stam. De buitenste vertakkingen zijn niet samengegroeid en iets lichter van kleur. De kopjes zijn rose tot oranjeachtig, soms witachtig, aan steeltjes met rimpelig, vrij dik chitineuze behulzing. De vrouwelijke voortplantingsorganen zijn feloranje, de mannelijke bleekoranje.

[Lees verder...]

zie aangepaste velden

Zeewier. Roodwier. Tot 5 cm hoog. Lange afgeplatte, gootvormige steel met kleine bladeren. Bladeren max. 0.5 cm breed. Komt in gehele getijdengebied voor, maar groeit vaak hoger op de dijk dan Iers mos.

[Lees verder...]

Roodwier. Zijn bijna allemaal marien, met enkele soorten die leven in zoetwater stromen of onder extreme omstandigheden aan de randen van vulkanen. Het roodwier is de meest diverse groep, met naar schatting meer dan 7000 soorten wereldwijd. In Nederland komen tientallen soorten voor. 

[Lees verder...]

Kolonievormende mariene soort. Vormt stijve bruine tot lichtgrijze bosachtige structuren die tussen de 6 en 10 cm hoog worden. Af en toe wordt een hoogte van 20 cm bereikt. Is verdeeld in breed gelobde stukken en gemaakt van individuen (zoïden) aan beide kanten. Zoïden zijn tongvormig, 0.4 mm lang en 0.2-0.28 mm breed. Als een kolonie vers is bezit deze een citroen geur. 

[Lees verder...]

Mariene soort (exoot). Korstvormende kolonies, grotere kolonies soms rechtopstaand. De kleur is variabel gedurende de levensloop, van oranje tot bruin-paars of grijs-zwart. De individuen (zoïden) zijn rechthoekig tot zeshoekig en ongeveer twee keer zo lang als breed. De zoïden worden gescheiden door zijlings licht omhoogkomende wandjes. Bekend van drijvende voorwerpen en (recent) groeiend in het Grevelingenmeer.

[Lees verder...]

Kolonievormende mariene soort. Vormt een rechtopstaande kolonie die tot 50 cm lang kan worden. De opgerichte delen zijn versmald aan hun basis. De gemiddelde lengte van een kolonie is 15 centimeter. De zeevinger ontstaat uit een korstvormend gedeelte dat zich op hard substraat vasthecht.

[Lees verder...]

Zie aangepaste velden.

Zie aangepaste velden.

Zie aangepaste velden.

Zie aangepaste velden.

Mosdiertje. Korstvormende kolonie. Mariene soort. Kolonies vormen kantachtige witte of lichtgrijze korsten op bruinwieren en zijn flexibel. Individuen zijn rechthoekig van vorm en 0.42 bij 0.13 mm groot. Ieder individu (zoïde) heeft verkalkte wanden, de ventrale zijde is onverkalkt en zorgt voor flexibiliteit. Er bevind zich een stompe stekel op iedere hoek, die niet verkalkt is. Er kunnen zogenaamde torenzoïden aanwezig zijn, daarbij is het aan de bovenzijde liggende membraan omhoog gericht als een buis.

[Lees verder...]

Kolonievormend mosdiertje. Mariene soort. Vormt een gaasachtig aandoende korst op diverse soorten substraat. De individuen (zoïden) binnen de kolonie worden circa 0.4-0.6 bij 0.2-0.3 mm groot en zijn min of meer ovaal, vaak afgerond rechthoekig of meerhoekig. De randen zijn sterk verkalkt, iets verdikt en iets korrelig van structuur. Een membraan bedekt de oppervlakte van de korst. De kolonie in zijn geheel kan een groot oppervlak vormen. Tussen de individuen zijn vaak kenozoïden zichtbaar, dit zijn kleine driehoekige stukjes, met ronde of driehoekige openingen. Af en toe zijn de openingen van twee kenozoïden vergroeid tot een balkje.

[Lees verder...]

zie aangepaste velden

zie aangepaste velden

zie aangepaste velden