Zoekbeeld:

Krab. Mariene soort. Rugschild tot 13 cm, vaak rond de 5 cm. Lichaam, poten en andere onderdelen zijn bedekt met een dichte, fluweelachtige bruine of wat meer roodbruine beharing. De uiterste delen van de schaarvingers zijn kaal, onbehaard en wit of, meestal, opvallend roze tot lichtpaars gekleurd ('roze nagellak'). Het rugschild is breder dan lang, deels gewelfd en breed oplopend. Het rostrum tussen de ogen bestaat uit twee hoekige tanden die een minieme frontale tand flankeren. De ogen zijn klein, staan op een zeer korte steel en liggen in kleine oogkassen. Op de beide randen aan de voor-zijkant (antero-laterale randen) staan vier hoekige, maar stompe tanden. Op de achterkant van het schild lopen een paar lengtegroeven, die eindigen ter hoogte van het eerste paar looppoten. De antennulen liggen opgevouwen in een soort groeve. De antennen zijn kort, met brede basale en daaropvolgende segmenten. De flagel is zeer dun en kort. In totaal zijn de antennen veel korter dan de scharen. De schaarpoten zijn zeer groot en fors. Ze zijn, op de uiterste schaarvingers na, zeer krachtig behaard. Het eerste paar looppoten is relatief lang en dik. Het tweede paar is kleiner, maar eveneens vrij dik. Aan het uiteinde staat een puntige stekel. Het derde en vierde paar looppoten is kleiner en dunner en beide hebben op de propodus eveneens puntige stekels, waartegen de dactylus kan worden teruggeslagen (waarbij er een soort subchelate klauwtjes zijn ontstaan). Zowel bij mannetjes als vrouwtjes liggen de zeven segmenten van het omgeklapte abdomen los van elkaar. Door de achterste twee paar poten op de rug te vouwen, kunnen de aanwezige klauwtjes/tangetjes een stuk spons (of soms een kolonie zakpijpen) op de rug vastklemmen. Hierdoor ontstaan de 'wandelende sponzen' waaraan de soort de Nederlandse naam Sponskrab dankt.

Te verwarren met:

Chinese wolhandkrab, Eriocheir sinensis: Alleen beharing op de brede schaarpoten.

Areaal en verspreiding:

De krab is een zuidelijke soort die voorkomt in de Middellandse Zee en van Senegal tot in het Kanaal. Uit België en van de Engelse oostkust zijn slechts enkele vondsten bekend. In augustus 2016 werd de soort voor het eerst in Nederland gevonden, in de Oosterschelde.

Waarnemingen: Wolkrab.
Verspreiding: Wolkrab.

Literatuur:

• Wageningen University, 2017. Burgerwetenschap brengt verspreiding nieuwkomer wolkrab in kaart. Naturetoday.
• Otten, M., 2017. At last and unexpected: the Sponge crab, Dromia personata, in the Netherlands. micksmarinebiology.blogspot.com.
• van Moorsel, G. W., Bennema, F. P., & Nijland, R., 2017. First records of the sponge crab Dromia personata (Brachyura) in the Netherlands and its historical findings in the North Sea. Marine Biodiversity Records, 10(1), 28.
• Stichting ANEMOON, 2016. Nieuw in Nederland, de wolkrab, een wandelende spons. Naturetoday.
• Nijland, R. 2016. Wolkrab. www.krabben.net.
• Adema J.P.H.M., 1991. De krabben van Nederland en België (Crustacea, Decapoda, Brachyura). Nationaal Natuurhistorisch Museum, Leiden. p.1-244.

Auteurs:

(Floris Bennema, Godfried van Moorsel en Reindert Nijland, 2016)
[Niels Schrieken, Dec 2017]

Aphia ID:

107258

Gebied:

Nederland

Biotoop:

Zoutwater

Project:

MOO