Eikapsels hebben ongeveer dezelfde vorm: een rechthoekige, soms meer vierkante doos, uitlopend in een langere doornachtige punt, een korte punt, of in gedraaide, spiraalsgewijs opgekrulde draden. In het laatste geval is het kapsel geelbruin of lichtgroen en is het van een haai (Hondshaai). Eikapsels van roggen zijn veel donkerder tot zwart en hebben een rechte of  gekromde hoorn op de hoeken. (Bij de Vleet en de Flapperrog zijn de hoekpunten zeer kort en is nauwelijks sprake van een uitgetrokken doorn. Deze kapsels zijn aanzienlijk groter dan die van de andere roggensoorten en hebben laterale zomen). De draden en de hoorns zorgen dat de kapsels op de zeebodem vastgehecht blijven en lijken ook met  de zuurstofvoorziening van het embryo te maken te hebben. Op het strand aanspoelende eikapsels zijn leeg, een heel enkele keer bevatten ze nog dooier of een al dan niet ontwikkeld embryo van de betreffende vissoort.

Bij de beschrijvingen van de kapsels worden de volgende termen gebruikt:

• Zoom - Sommige eikapsels hebben aan de lange zijden platte zomen (‘laterale zomen’).
• Doos - Het deel tussen de eventuele laterale zomen en de horens in. De doos is niet plat maar gezwollen, meestal is de bovenzijde boller dan de onderzijde. In de doos ontwikkelt zich het embryo.
• Afmetingen - Verse eikapsels hebben grotere afmetingen dan ingedroogde. Eenmaal gedroogd zijn ze kleiner, ook opweken in water helpt dan niet meer.
• Lengte en breedte - De lengte wordt gemeten zonder de hoorns; de breedte inclusief de eventuele laterale zomen, maar ook zonder hoorns.
• Hoorns - de uitsteeksels in de hoeken, deze kunnen zeer lang zijn, de bovenste kunnen in lengte afwijken van de onderste of omgekeerd, of ze kunnen uitlopen in gekrulde draden (Hondshaai).
• Sculptuur - Het oppervlak van de dozen kan verschillen, van glad en plasticachtig, tot ruw, grofkorrelig of zelfs een beetje schubachtig gelamelleerd.

De eierkapsels van de eierleggende soorten (veel kraakbeenvissen zijn levendbarend) vinden we meestal in de vloedlijn, vaak zelfs nog hoger, als ze na droging door de wind tot in het duin heeft geblazen.

Zie voor de beschrijving van de habitat en de ecologie de pagina's van de afzonderlijke vissoorten.

- Hondshaai - Scyliorhinus canicula,
- Blonde rog - Raja brachyura,
Gevlekte rog - Raja montagui
Grootoogrog - Leucoraja naevus
Stekelrog - Raja clavata
Sterrog - Amblyraja radiata
Vleet - Dipturus batis
Flapperrog - Dipturus intermedia

Afmetingen: De Europese Zeekreeft wordt meestal niet groter dan 50 cm, maar soms worden exemplaren waargenomen van bijna één meter. De dieren kunnen onder gunstige omstandigheden 20 jaar oud worden en wel vijf kilogram. Deze grote oude exemplaren worden echter vanwege bevissing bijna nooit waargenomen. De scharen zijn bijzonder groot: bijna even groot als de kop en het rugschild.
Kleur: De dieren zijn blauw-zwart, met soms hier en daar rood stippen. De kleur van de punten en randen van de scharen verloopt vaak van wit naar geel, naar oranje tot blauw-zwart op het midden van de scharen. De voelsprieten zijn rood. De ogen zijn diep zwart. De randen van de staart en soms die van het pantser zijn ook geel. De bovenkant van de knobbels op de scharen zijn doorgaans wit tot geel van gekleurd.
Vorm: De kop is vergroeid met het rugschild en vormen de helft van het lichaam. Het rugschild is vrijwel glad, dit in tegenstelling tot het rugschild van de Noorse kreeft (Nephrops norveggicus). Het achterste deel van het lichaam bestaat uit zes zichtbare half ronde elementen  die aan de onderkant puntvormig zijn. Daarachter bevindt zich een staart met aan iedere zijkant twee twee flappen die aan de randen dicht zijn bezet met gele haren. De staart kan breder zijn dan het gesegmenteerde achterlijf. Het achterlijf en de staart kan krachtig naar beneden onder de borst worden "gezwiept", waardoor het dier zich plotseling snel naar achteren kan bewegen.
Poten: De linker- en de rechterschaar zijn vaak verschillend van grootte en vorm. De rechter is doorgaans dik en zwaar gebouwd en heeft enkele grote stompe tanden om ondermeer schelpdieren mee te kraken. De linker is vaak kleiner en slanker en heeft vele kleine tanden, die meer geschikt zijn voor het snijwerk.

Mariene tweekleppige. Tot 7,5 cm (meestal kleiner). Stevige ovaal-rechthoekige schelpen. Geelwit, geelbruin of bruin met vaak vlekken, vlammen of een v-vormig zigzagpatroon. Aan de binnenzijde soms fel gekleurd lila, donkerpaars of okergeel. Buitenzijde met een sterke traliewerksculptuur. Exoot. Inmiddels algemeen in Zeeland.

Afmeting: 75 mm x 35 mm (meestal kleiner).
Schelpkleur:  Geelwit, geelbruin of bruin. Vaak met een prachtig dessin, bestaande uit vlekken, vlammen of een v-vormig zigzagpatroon. Ook de binnenzijde kan fel gekleurd zijn (lila, donkerpaars of okergeel).
Schelpvorm: Stevige, ovaal-rechthoekige schelpen. Gelijkkleppig. De top ligt ver buiten het midden.
Sculptuur: Buitenzijde met sterke, vanuit de top stralende ribben en grove concentrische ribben en groeilijnen, die een opvallende, sterke traliewerksculptuur vormen.
Slot: Heterodont, stevige uitwendige slotband.
Binnenzijde schelp: De mantelbocht binnenin is vrij wijd en reikt niet voorbij het midden, de onderkant van de mantellijn en mantelbocht vallen niet of nauwelijks samen.

Afmetingen: Lengte 10-20 cm, breedte 3-7 cm.
Kleur: Donkergrijs tot bruin, buikzijde bruingeel. Zijkant groen, geel en bronskleurig iriserend.
Vorm: Lichaam langwerpig ovaal, aan de achterkant iets spitser dan aan de voorkant, met ongeveer 40 segmenten. Rug bol en geheel bedekt met een dichte 'vacht'. Buikzijde plat, 

Langs de Hollandse kust en in Zeeland, niet algemeen (en afnemend). Wordt onder water zelden gezien.

Komt langs de meeste kusten van Noordwest-Europa voor, en ook in de Middellandse Zee.

Afmetingen: L. tot 17 mm, H. tot 15 mm.
Schelpkleur: Geelwit met gemarmerde roodbruine vlekken. Opperhuid olijfgroen tot geelbruin.  Schelpvorm: Dunschalige, matig bolle schelp. De top ligt vrijwel aan de voorrand, die iets smaller is dan de achterrand. De onderrand van de schelp is vaak wat uitgebogen.
Sculptuur: Vanuit de top stralende groeven op de voor- en achterkant van de schelp en een glad veld in het midden.
Slot: Geen echte slottanden, maar wel een langwerpige, gecreneleerde slotplaat.
Binnenzijde schelp: Binnenkant met een parelmoerglans. Twee ongelijke spierindruksels.

Dier: Aan de voorzijde een korte aparte instroomsifo, de uitstroomsifo ligt veel verder naar de achterzijde. De voet is riemvormig afgeplat en kan tot een lange, smalle draad worden uitgestrekt. Lichaamskleur geeloranje, sifonen soms donkerder gespikkeld.

Circumboreaal. Vanaf het Arctisch Gebied in Europa tot in de Middellandse Zee en Madeira. In Nederland relatief weinig waarnemingen, vrijwel alle uit het offshore-gebied van de Noordzee, op of nabij de Oestergronden. Dichter bij de kust is er een waarneming uit het gebied ten NW van Texel.

Op het strand: Van het strand zijn diverse vondsten bekend van exemplaren die vastgehecht zaten op drijvende en in het water zwevende voorwerpen als plastic, hout, kurk, riemwier, wulkeieren en (ook levend) in Tubularia-bosjes.

Mariene vissoort. Tot 1 meter lang, vaak kleiner. Zeer slanke, langgerekte, vis met een snavelvormige, bek met verlengde onderkaak en kleine tandjes. De rug is donker groenblauw,  flanken en buik zilver. De kleine rug- en anaalvinnen staan ver naar achteren. Zwemt in scholen aan het oppervlak. Wordt weinig door duikers gezien.

Afmetingen: Meestal 45-75 cm (maximale lengte ongeveer 1 meter). De kop heeft een zeer spitse snuit met een bek die tot een lange vogelsnavel is uitgegroeid. De onderkaak is verlengd. In de bek staan kleine tandjes.
Kleur: De rug en het bovenste deel van de flanken is groenblauw. De flanken zelf en het verdere lichaam zijn zilverkleurig, met vaak vage gele vlekjes.
Vorm: Zeer karakteristieke, slanke langgerekte soort met tot een spitse vogelsnavel uitgegroeide snuit met sterk verlengde onderkaak, waarin kleine scherpe tandjes staan. De kleine rug en anaalvinnen staan ver naar achteren geplaatst. De rug is donker groenblauw, de flanken en buik zijn zilverkleurig.
Vinnen: Rug en anaalvin ver naar achteren gelegen. De rugvin en de iets langere anaalvin staan ver naar achteren geplaatst, direct tegenover elkaar. De staart is gevorkt. De borstvinnen staan direct achter het kieuwdeksel, de buikvinnen zijn zeer klein en staan duidelijk achter het midden ingeplaatst.
Overig: Opvallend is de groenblauwe kleur die de graten van dode en gekookte gepen aannemen. Aantal vinstralen van de rugvin: 16-20, van de anaalvin 19-23.         

Noordoost-Atlantische Oceaan, vanaf de Oostzee, via Britse eilanden en de Noordzee, langs de Atlantische kusten van Frankrijk en het Iberisch schiereiland tot in de Middellandse Zee en Zwarte Zee. Langs de Nederlandse kust voornamelijk in het voorjaar en de zomer algemeen. In de herfst trekken Gepen naar de open zee

Gepen zijn in scholen, in de bovenste waterlaag zwemmende, opportunistische jagers. De prooi bestaat uit kleine vissoorten, waaronder jonge haring en kabeljauwachtigen. Ook inktvis en vrijzwemmende kreeftachtigen behoren tot het voedsel. Tijdens de winter leven de dieren in grotere scholen in open water ten westen van de Britse eilanden, om in maart-april de Noordzee in te trekken en in ondiep water te paaien (voorjaar: mei- juni). Bij hogere temperaturen tijdens de paaitijd is de voortplanting het meest succesvol en komen de eieren eerder uit. Bij een watertemperatuur van 22º C komen ze uit na ca twee weken, bij 9º C kan het tot 90 dagen duren. De eieren worden aan wieren en andere voorwerpen bevestigd met kleverige hechtdraden. De graten van de Geep zijn lichtgroen: vooral na het koken worden ze sterker blauwgroen. De vis is desondanks eetbaar en smakelijk. Wordt vaak met de hengel gevangen en springt uit het water indien aan de haak geslagen.

Afmetingen: Lengte tot 8 mm, maar meestal minder dan 4 mm.
Kleur: Het lichaam is licht- of donkerbruin tot zwart, met vaak kleine lichtere vlekjes op de rug. Soms zijn kop en staart minder intensief gepigmenteerd, met vrijwel witte vlekken.
Vorm: Bij de Gekielde schorrenslak staan op de kop en rug geen tentakels, rhinoforen of cerata. Langs beide zijden van de kop loopt een verhoogde richel. De ogen liggen elk in een licht gekleurd veld aan de buitenzijden van de lengterichel op de kop. Het lichaam is vrij bol.

Eieren: De verhoudingsgewijs grote worstvormige eikapsels worden in relatief kleine aantallen geproduceerd. Op de Britse eilanden worden de eieren afgezet in de periode juni tot november, in Nederland is dit nog niet waargenomen.

In 2014 is na lange tijd een exemplaar gevonden in Zeeland. In juli 1956 werd een exemplaar van 2,5 mm in Den Helder aangetroffen op Rotswier.

De dieren leven in rotsachtige getijdenpoeltjes en ondiep water. Ze houden niet van een permanente onderdompeling in zeewater. De soort voedt zich met filamenteuze groene algen zoals Onregelmatig vederwier Bryopsis hypnoides, Pluimvormig vederwier Bryopsis plumosa, Rotswier Cladophora albida en daarnaast met darmwieren, waaronder Echt darmwier Enteromoprha intestinalis.