Zoekbeeld:

Mariene huisjesslak. Ook in brak water (Brakwateralikruik). Tot 20 mm. Variabel: wit, geel, oranje, rood, bruin, met kleurbanden of blokkenpatroon. Dun- tot dikschalig. 5/6 matig tot bolle windingen. Top spits, mond ovaal, onderaan vaak wat 'uitgetrokken'. Geen navel. Sculptuur van vage tot zeer duidelijke horizontale ribben/groeven. Vormen in brak water hebben een dunschalige, vaak geblokte schelp Littorina saxatilis forma tenebrosa.

Kenmerken:

Afmetingen: H. 20 mm. B. 15 mm.
Kleur: Erg variabel: wit, geel, oranje, rood, bruin, of met een patroon van kleurbanden of vlekken (blokkenpatroon). Tientallen patroon-, kleur- en vormvariëteiten.
Vorm: Dun- tot dikschalig. 5/6 matig tot bolle windingen. Top spits, mond ovaal, onderaan vaak wat 'uitgetrokken'. Geen navel. Er zijn zowel kegelvormige exemplaren, als meer afgeronde exemplaren met een relatief grote mondopening. Ook zijn er vormen die in brak water leven, met een dunschalige vaak geblokte schelp: de Brakwateralikruik Littorina saxatilis forma tenebrosa.
Sculptuur: Vage tot zeer duidelijke horizontale ribben/groeven.

Te verwarren met:

Littorina arcana Hannaford-Ellis, 1978. Dit  is een eierleggende soort, waarvan de schelp niet is te onderscheiden van die van L. saxatilis. Er bestaan meldingen van L. arcana van de Belgische kust. Littorina littorea (Linnaeus, 1758). (Vooral de juvenielen van deze soort en de schaarse gekleurde exemplaren).

Areaal en verspreiding:

Wereldwijde verspreiding in noordelijke wateren. Algemeen langs de zuidoostelijke Noordzeekust en in Zeeland. Vooral de dikschalige ruwe vorm is erg algemeen op hard substraat langs de gehele zuidoostelijke Noordzeekust. Soms aangespoeld op het strand. Dit zijn vaak oude exemplaren, deels fossiel. Er wordt veel onderzoek gedaan naar deze soort. De meningen over het aantal soorten, ondersoorten of variëteiten binnen deze complexe soort, lopen sterk uiteen.

Habitat en ecologie:

De dieren leven hoog in het litoraal op stenen van pieren en dijken. Zowel in zout als in brak water. De dieren voeden zich met algen, eencelligen en detritus vormen het hoofdvoedsel.

Literatuur:

- Bruyne, R.H. de, S.J. van Leeuwen, A.W. Gmelig Meyling & R. Daan (red.), 2013. Schelpdieren van het Nederlandse Noordzeegebied. Ecologische atlas van de mariene weekdieren (Mollusca). Tirion Uitgevers, Utrecht en Stichting Anemoon, Lisse 414 pp.
- Reid D.G. (1996). Systematics and evolution of Littorina. The Ray Society 463p.
- Taxonomische kenmerken ruwe alikruik.

Auteurs:

(De Bruyne, Van Leeuwen, Gmelig Meyling, Daan et al, 2013 -Ecologische atlas- 2013)
[F. Titselaar, 2013; B. Oonk, jan. 2014; IvL feb. 2014]

NadereInformatie:

- link Telmee: Verspreiding ruwe alikruik in Nederland van 1995 t/m 2015.

Aphia ID:

140264

Gebied:

Nederland

Biotoop:

Zoutwater

Project:

SMP|ANM

Gerelateerde soorten:

Alikruik
Ruwe alikruik