Afmetingen: L. tot 50 mm, H. tot 40 mm. Schelpkleur: Wit, binnenzijde vaak met paarsbruine vlekken. Opperhuid groenig bruin.
Schelpvorm: Vrij dunschalig. Langwerpig van vorm met een duidelijk verlengde achterkant. De top ligt niet in het midden.
Sculptuur: Meestal 23 (18-32) radiale ribben die iets verheven tot zwak gekield zijn, al dan niet dicht bezet met schubjes. De groeven tussen de ribben zijn smaller dan de ribben en lopen aan de binnenkant tot bijna onder de top door.
Slot: Heterodont. In beide kleppen 1 cardinale tand, in de linkerklep 1 voorste en 1 achterste laterale tand, in de rechter 2 voorste en 2 achterste. De uitwendige slotband ligt direct achter de top en is korter dan die van de (gewone) Kokkel.

Dier: Twee zeer korte, slechts deels vergroeide sifonen, die ongelijk in lengte zijn, met korte maar duidelijke tentakelkransjes. Voet vrij kort en bijlvormig.

Van de Oostzee tot de Atlantische kust van Marokko, de Middellandse Zee, Zwarte Zee tot de Kaspische Zee en het Aralmeer. Vaak in getijloze binnendijkse brakke wateren (meren, plasjes, kanalen, sloten), of in kwelderkreken met zwak stromend water. Elders ook in grotere getijdenwateren.
In Nederland plaatselijk in binnendijks brakwater in Zuid-Holland, Zeeland en op de Waddeneilanden. Relatief zeldzaam. Zelden buitendijks.

Op het strand: Oude, losse (Holoceen-fossiele) kleppen spoelen regelmatig aan op het strand langs de hele kust. Verse exemplaren alleen nabij plaatsen waar de soort autochtoon voorkomt.

Afmetingen: H tot 10 mm, diameter 15 mm.
Kleur: Crémewit, tot grijswit, vaak met begroeiing. De flappen tussen de bovenste en onderste twee sluitplaten zijn gevlekt met witte en paarse spikkeltjes.
Vorm: Breder dan hoog, samengedrukt conisch. De wandplaten zijn groot en opvallend en sluiten nagenoeg op elkaar aan. Ze zijn onregelmatig geribbeld. De inwendige kanaaltjes zijn met kalk opgevuld. Zijflappen nauwelijks zichtbaar en diep liggend. Sluitplaten: vier onduidelijke spitsen met een grote zijdelingse insnijding. Bodem vliezig, onopvallend, lijkt afwezig.

Kleur: Grauw, doorzichtig, soms met vage bruingrijze vlekken of strepen. Geen gele ringetjes om de poten. Soms komen melkachtig witte exemplaren voor, vermoedelijk als gevolg van een ziekte. Witte exemplaren kunnen overigens ook bij andere soorten voorkomen, met name bij steurgarnalen uit het geslacht Palaemon.
Vorm: De bovenrand van het rostrum is voorzien van 3-6 tandjes. Het eerste tandje ligt iets achter de oogkassen. De onderkant draagt 2, soms 3 tandjes.
Poten: De vinger van de schaar van de tweede looppoot is iets minder dan de helft van de totale lengte van de schaar.

Zoetwatervis. Tot 80 cm, meestal niet groter dan 60 cm. Zijdelings sterk afgeplat lichaam met hoge rug. Relatief kleine kop met een kleine onderstandige en ver uitstulpbare bek. Adult met kleine oog, de oogdiameter is kleiner dan de afstand van de neuspunt tot de rand van het oog. Kleine schubben, elf tot dertien rijen tussen de zijlijn en de voorkant van de rugvin (schub op de zijlijn niet meetellen). Basis van de anaalvin is langer dan de basis van de rugvin en bevat 24 tot 32 vinstralen. De vinnen zijn, grijs, grijsbruin of kleurloos. De rug is donkerbruin tot donkergrijs van kleur. Flanken bij oudere exemplaren geelbruin of bronskleurig, bij jongere exemplaren zilver. Buik licht (witgeel) gekleurd. Volwassen mannetjes zijn in de paaitijd te herkennen aan de paaiuitslag (witte knobbeltjes) op hun kop.

Heel Nederland

Brasem komt in een groot deel van Europa voor met uitzondering van Schotland, noordelijk Scandinavië, het Iberisch Schiereiland, Italië en Griekenland. Het verspreidingsgebied strekt zich uit tot aan het Aralmeer in Azië. De soort heeft een Voorkeur voor stilstaande tot langzaam stromende diepere voedselrijke wateren zoals de benedenlopen van grotere rivieren, meren en kanalen. Met zijn uitstulpbare bek zoekt brasem naar ongewervelden in zachte bodems. De jonge dieren filteren dierlijk plankton uit de waterkolom. Brasem paait in de periode van april tot juni in ondiep water, bij voorkeur op watervegetatie. Bij gebrek aan planten wordt op houtig substraat of stenen paaien.

Afmetingen: 18 x 120 mm, vaak ca 100 mm.
Schelpkleur: Roze tot bruinpaarse vlekken en bandjes op een lichtere ondergrond. De buitenkant is wat meer roze-lila, de opperhuid glanzend olijfgroen.
Schelpvorm: Vrij dunschalige, duidelijk gebogen langgerekte schelp. Ruim zeven maal zo lang als breed (iets breder dan de Slanke kleine zwaardschede Ensis ensis forma ensis). De onderrand is meer gebogen dan de bovenrand, de achterkant wat toegespitst. De grootste breedte ligt in het midden.
Sculptuur: Glad met alleen groeilijnen.
Slot: Heterodont. Rechterklep met 1 cardinale en 1 laterale tand, linkerklep 2 cardinale en 2 laterale tanden. Slotband uitwendig.
Binnenzijde schelp: Het achterste spierindruksel ligt op ongeveer éénmaal de eigen lengte van de gevorkte mantelbocht.  

Deze soort zou vooral in de nabije kustzone van de Noordzee voorkomen (maar zie opmerkingen).

Op het strand: Vooral van de Nederlandse en Belgische kust genoemd. Vroeger spoelden regelmatig verse doubletten en levende dieren aan. Tegenwoordig aanzienlijk zeldzamer.