Mariene spons. Meestal geel, soms geeloranje of geelgroen. Leeft ingeboord in gangetjes in kalk van schelpen en zachte steen. Van de levende spons zijn dan alleen de geeloranje in- en uitstroomopeningen zichtbaar. Zelden in tot 1 mm dikke plakkaten buiten het kalksubstraat. Deze plakkaten kunnen aanzienlijke afmetingen bereiken, maar zijn in ons land zeldzaam.

Afmetingen: Kolonies worden in de Oosterschelde en het Grevelingenmeer niet groter dan de oestersschelpen waarin ze leven. De geeloranje speldenkussentjes hebben een doorsnede tot 3 mm. Een heel enkele keer vormt de spons tot 1 mm dikke, grote en brede plakkaten buiten het substraat. Deze kunnen aanzienlijke afmetingen bereiken, maar zijn in de Nederlandse kustwateren schaars.
Kleur: De spons heeft in Nederland vrijwel altijd een geel uiterlijk, soms wat neigend naar geeloranje of geelgroen.
Vorm: Van de levende Boorspons is gewoonlijk niet meer te zien dan de kleine geeloranje in- en uitstroomopeningen. Deze staan altijd binnen enkele centimeters van elkaar. Een kolonie kan uit enkele tientallen in- en uitstroomopeningen bestaan. De instroomopening lijkt het meest op een klein, rond speldenkussentje. De uitstroomopening wordt gevormd door een hol buisje.
Spicula: Staafjes met bobbel aan een uiteinde, aan de andere puntig. Dik, sigaarvormig. 100-200um lang. Zie foto's.
.

Noord-Oostelijke Atlantische kusten, Noordzee, Middellandse zee. De Boorspons kan ook voorkomen in korstvormige heuvels. Bij deze vorm zijn niet alleen de 'trompetjes' te zien, maar is de spons veel verder uitgegroeid. Deze vorm komt algemeen voor rond de westkusten van Engeland en Frankrijk, maar is niet in de Nederlandse zoute wateren en onze Noordzee gevonden. In Nederland langs de hele kust  inclusief Waddenzee en met name in Zeeland.

De Boorspons boort zich in kalkhoudendsubstraat, door het afscheiden van zuur. In Nederland wordt de soort voornamelijk ingeboord waargenomen in oude tweekleppige schelpen, meestal oesterschelpen en oude fossiele schelpen (Wetserschelde), maar ook in kalksteen.

134121

Mariene spons. Vormt een tot ca. 2 mm dikke korst om meestal dode en levende zeepokken. De kleur is heldergeel, soms oranje. Vooral op plaatsen met weinig stroming.

Afmetingen: De korst kan zo'n twee millimeter dik worden. De gehele kolonie is meestal niet veel groter dan enige vierkante centimeters.
Kleur: De kleur van deze soort is  heldegeel, soms oranje.
Vorm: De Gele korstspons vormt een dunne, stevige korst, veelal rondom dode en levende zeepokken. Soms lijken een soort lage schoorsteentjes te zijn ontstaan. De openingen daarvan blijken bij nadere bestudering toch dode zeepokken, die door de overgroeiing niet of nauwelijks zichtbaar waren.
Spicula: Iets gebogen naalden met aan de ene kant een en halfboldormige knop, aan de andere kant puntig. 90-340 um.

Zeeland

Hard substraat, meestal rond zeepokken, bij voorkeur op plaatsen met weinig stroming.

170782

Afmetingen: De kolonies zijn over het algemeen 20 cm hoog en net zo breed, maar af en toe kunnen ook veel grotere kolonies worden gevonden tot wel 50 cm. De takken hebben een diameter tot ca. 7 mm.
Kleur: Deze spons heeft meestal een grijsgele kleur.
Vorm: Een boomvormige vertakte spons. De takken komen uit in een brede voet die aan het substraat is vastgehecht. Op beschutte plekken zijn de takken dun. Op plekken waar het water heftig in beweging kan zijn, zijn de takken breed en afgeplat. Jonge exemplaren zijn vingervormig. 
Spicula: Dubbelpuntig, krom en vaak erg dik. Sigaarvormig. Lengte 100-200 um. Zie foto's.

Algemeen aan alle Noord-Oost Atlantische kusten. In Nederland langs de gehele kust en in de Waddenzee op hard substraat. In Zeeland algemeen in de gehele Oosterschelde, zowel op de plekken met weinig, als met veel stroming. Ook in het Grevelingenmeer algemeen. 

Mariene spons, sinds 1953 in de Westerschelde, in 1977 in de Oosterschelde verzameld en als nieuwe soort beschreven. Een tot 2 cm dikke korstvormende spons, qua omvang afhankelijk van het substraat, tot enkele vierkante decimeters. Met duidelijke aders in een sterpatroon. Waar aders kruisen, zit een uitstroomopening (vaak moeilijk te zien). Oppervlak  ruw aanvoelend doordat de skeletnaalden in groepjes naar buiten steken. De ronde openingen tussen de aders onderscheiden deze spons van andere korstvormende soorten.

Afmetingen: De korst is 2-5 mm dik en is afhankelijk van het soort substraat enkele vierkante decimeters in doorsnee.
Kleur: Grijsgeel of grauwbruin, in de voortplantingstijd (+- augustus) oranje-geel.
Vorm: Een korstvormende spons met duidelijke aders in een sterpatroon. Waar die aders elkaar kruisen zit een uitstroomopening. Deze is soms echter moeilijk te zien. Ook tussen de aders liggen grote uitstroomopeningen. Deze zijn vaak van variable grotte. De spons is zacht en makkelijk te beschadigen. Het oppervlak voelt echter ruw aan, omdat de harde skeletnaalden in groepjes naar buiten steken.
Spicula:  Taps toelopende staafjes aan de ene kant bol, aan de andere kant puntig. Ongeveer 270 um, bevat ook chelae (dubbele ankertjes).

Zeeland.

Beneden de laagwaterlijn op hard substraat, vermoedelijk meest op havenpalen. 

168589

Afmetingen: Tot ca 5 cm hoog.
Kleur: Grijswit, soms iets glasachtig. Kruintje en uitstekende 'haren' (lange stekels) met zilverwitte glans.
Vorm: Cylindrische, min of meer solitair groeiende (vaak wel aaneengebroeide) zakspons met dunne wanden waaruit zeer lange spicula (kalknaalden) steken. Hierdoor ontstaat een sterk 'harig' uiterlijk. Wanden met knobbelachtige of meer schubvormige  met papillen. Steeds met een stijf kruintje bovenop.
Spicula: Meest driestralers, soms met een lange straal Soms komt een kort vierde staaltje voor. 200-500 um. Ook dubbelpuntige naalden die zeer variabel in lengte zijn. Aan de spicula niet goed van de zakspons te onderscheiden.

Gevonden op o.a. pontons en havenhoofden het het zuidwestelijk deel van de Oosterschelde. De soortbeschrijving in 1982 door Van Koolwijk is gebaseerd op dit materiaal uit Nederland. De naam scaldiense (Latijn) betekent 'uit de Schelde afkomstig' en refereert naar de typelocaliteit. Voorplanting tussen juni en februari.