• Grote vlokslak, Aeolidia papillosa: Een volwassen dier is groter dan een volwassen kleine vlokslak. Als de slakken even groot zijn dan is deze soort slanker met relatief kortere papillen. De papillen zijn rond en in kammen gerangschikt. De afstand tussen de beide mondtentakels is net zo breed als de breedte van de basis van een mondtentakel. De voorrand van de voet is aan beide zijden spits uitgetrokken. De meeste dieren hebben een oranje waas op de rug.
• Gekraagde vlokslak, Aeolidiella alderi: Kraagvormig afgezette cerata net achter kop.
• Gekrulde vlokslak, Aeolidia filomenae: Op de kop staat een Y-vormige tekening. 
• Verborgen vlokslak, Aeolidiella sanguinea: Rhinoforen hebben een stip op de kop. De voet is niet breder dan de rug. Eisnoer zijn de eitjes zichtbaar.
     

Afmetingen: Lengte tot 45 mm.
Kleur: Vooral op de kop, rhinoforen, rug en voorste papillen een oranje waas. Het lichaam is verder wit, met verspreid kleine witte pigmentvlekjes. De papillen hebben meestal een grijzige inhoud. Volwassen dieren zijn niet grijzer gepigmenteerd, zoals vaak bij de Grote vlokslak het geval is. De punten van de papillen en de koptentakels zijn wit gekleurd. De punten van de rhinophoriën zijn meestal licht geel gekleurd.
Vorm: Slanke zeenaaktslak met relatief korte, ronde, in kammen gerangschikte papillen. De voorrand van de voet is aan beide zijden spits uitgetrokken.
Eieren: Het eisnoer is een gladde, niet gekronkelde spiraal met insnoeringen. Het wordt doorgaans op een vlakke ondergrond zoals oesters en stenen afgezet. maar er zijn ook eisnoeren op zacht substraat zoals Japanse knotszakpijpen aangetroffen.

• Bruyne, R.H. de, S.J. van Leeuwen, A.W. Gmelig Meyling & R. Daan (red.), 2013. Schelpdieren van het Nederlandse Noordzeegebied. Ecologische atlas van de mariene weekdieren (Mollusca). Tirion Uitgevers, Utrecht en Stichting Anemoon, Lisse 414 pp.

Commentaar