Zeewier. Roodwier. Tot 30 cm hoog. Helderrood van kleur. Thallus (plantvorm) is filamenteus, met hoofdassen die polysiphoon zijn (meerdere cellen in doorsnede) en zijtakken die monosiphoon zijn (enkele rij cellen in doorsnede). De hoofdassen zijn tot 1 mm in doorsnede en bestaan uit een centrale cel met daaromheen vier ‘pericentrale’ cellen.

• Heterosiphonia plumosa. Dasysiphonia japonica ziet er echter warriger en bosachtiger uit dan H. plumosa. Deze laatste heeft een regelmatigere vertakkingwijze en heeft een vlak, veervormig uiterlijk. Verder is het onderscheid ook goed met een sterke loep, binoculair of microscoop te bekijken: H. japonica heeft namelijk 4 pericentrale (ook wel periaxiale) cellen en H. plumosa 9-10.
• Dasya pedicellata en Dasya sessilis. Dasya-soorten hebben echter vijf pericentrale cellen en Veelvertakt pluimwier heeft vier pericentrale cellen.

Kleur: Rozig tot dieprood.
Vorm: Een of meerdere hoofdassen per individu, die meermalen op een onregelmatige manier vertakken. De hoofdas en hoofdvertakkingen zijn polysifoon (bestaand uit meerdere rijen cellen), met 4 pericentrale cellen (die een centrale cel omgeven). Dit kan alleen gezien worden bij jongere delen van het wier, de oudere delen (richting de hechtschijf) zijn bedekt met cortexcellen.  Aan de hoofdvertakkingen zitten kleine vertakkingen, die monosifoon zijn (een cel per rij) en aan het eind gevorkt. Discusvormige hechtschijf.
Textuur: zacht, slap (wier blijft niet overeind staan zodra het uit het water wordt gehaald).

D. japonica groeit in een omgeving met veel hard substraat (stenen of oesters) en plekken die goed beschut zijn tegen golven. Komt voor in het lage intergetijdengebied en sublitoraal (gebied onder de laagwaterlijn). 

Dasysiphonia japonica komt zeer algemeen voor in de Grevelingen. In de winter en gedurende het voorjaar dient deze soort als voedselbron voor de Groene wierslak. Verder komt deze soort ook voor in de Oosterschelde. Er zijn nog geen waarnemingen bekend uit de Waddenzee. D. japonica komt oorspronkelijk uit de Grote oceaan (Japan en Korea) en is voor het eerst in Europa aangetroffen in Nederland (1994), in een lege oesterput. Daarna heeft het zich snel verspreid in Nederland en door de rest van Europa.
Op het strand: wordt in Zeeland aangespoeld op het strand gevonden.  

Toen dit wier voor het eerst in Europa werd aangetroffen, werd het Dasysiphonia spp. genoemd. Hierna kreeg het de naam Heterosiphonia japonica. Volgens velen, onder andere Algaebase, is de officiële naam nu Dasysiphonia japonica. Op WoRMS  (World Register of Marine Species) staat nog de naam Heterosiphonia japonica, zij hebben hun jaarlijkse update vanuit Algaebase nog niet gedaan.    

• Van der Loos, L., 2016. Pluizige roodwieren. Stichting ANEMOON. 
• Bunker, F. StP. D., Brodie, J.A., Maggs, C.A. and Bunker, A.R. 2012. Seaweeds of Britain and Ireland. Wild Nature Press, Plymouth, UK. 

Luna van der Loos, juli 2014

Commentaar