Segrijnslak

Soorten

Segrijnslak

Cornu aspersum

(O.F. Müller, 1774)

Zoekbeeld

Terrestrische (land-) huisjesslak. Tot 40 mm. Geelbruin met bredere donkere en smallere lichtere kleurbanden en verticale lichtere en donkere vlekken. Bolle huisjes huisjes met 4-5 windingen. Vaak iets breder dan hoog, met een wijde, iets omgeslagen mondopening. Geen duidelijke navel. Onregelmatige groeilijnen en een fijne sculptuur van kleine ribbels, putjes en knobbeltjes. Heel Nederland, vooral in parken, tuinen en andere plaatsen in urbaan gebied.

Te verwarren met

Wijngaardslak Helix pomatia. Die wordt echter aanzienlijk groter.

Kenmerken

Afmetingen: H. tot 35 mm, B. tot 40 mm.
Schelpkleur: Geelbruin, gewoonlijk met een paar bredere donkere spiraalbanden en smallere lichtere kleurbanden, doorsneden door verticale, vaak wat schuine, zigzaggende of op andere manieren verlopende lichtere en/of donkere vlekken.
Schelpvorm: bolle, vaak iets breder dan hoge huisjes met 4-5 windingen. Mondopening breed, wijd en iets verdikt of omgeslagen. Niet of nauwelijks een navel zichtbaar. Geen operculum.
Sculptuur: Behalve onregelmatige groeilijnen zijn is op het schelpoppervlak een fijne hamerslagsculptuur aanwezig, bestaande uit kleine, onregelmatige ribbels, putjes en knobbeltjes.

Habitat en ecologie

Vooral te vinden in gebieden die duidelijk onder invloed van de mens staan (urbaan gebied). Vooral in tuinen, parken, bermen en dergelijke. Minder in natuurlijke biotopen, al komt de soort daar ook steeds vaker voor (duinen o.a.).

Areaal en verspreiding

Leeft verspreid door heel Nederland. Algemeen, nog steeds toenemend. Wordt verspreid met planten(-afval) en op allerlei andere manieren, meestal door de mens.

Literatuur

Gittenberger, E. , W. Backhuys & Th. E. J. Ripken, 1984. De landslakken van Nederland (tweede druk). Uitgave KNNV, 184 p.
Janssen, E.A., 2015. Veldgids slakken en mossels - land en zoetwater. KNNV uitgeverij, Zeist. 272 pp.