Wijngaardslak

Soorten

Wijngaardslak

Helix pomatia

Linnaeus, 1758

Zoekbeeld

Terrestrische (Land-) huisjesslak. Tot ca. 50 mm, Grijs tot lichtbruin met donkerdere, bruine, vaak onderbroken kleurbanden. Bol huisje met 5-6 windingen. Mondopening grotendeels verdikt of omgeslagen. Navel nauw, gedeeltelijk bedekt door de omgeslagen mondrand. Geen operculum (wel een tijdelijk epifragma in de mond tijdens de overwintering). Oppervlak met fijne dwarslijntjes en groeilijnen.

Te verwarren met

De Segrijnslak Cornu aspersa (blijft kleiner en heeft ander patroon) en de Gebandeerde wijngaardslak Helix lucorum. (Alleen bekend van een industrieterrein nabij Zutphen).

Kenmerken

Afmetingen: 50 x 50 mm.
Schelpkleur: Op een grijzige tot lichtbruine ondergrond staan wat donkerder bruine, vaak onderbroken spiraalbanden. Vaak is het oppervlak aangetast (zure regen).
Schelpvorm: Bol huisje met 5-6 windingen. De naad tussen de windingen is vrij ondiep. De mondopening is grotendeels verdikt, dan wel iets omgeslagen. De nauwe navel wordt gedeeltelijk bedekt door de omgeslagen mondrand. Geen operculum, maar tijdens de overwintering wordt wel een papierachtig epifragma in de mondopening gemaakt, dat echter niet vastzit aan het dier en in hetvoorjaar wordt achtergelaten.
Sculptuur: Fijne dwarslijntjes en groeilijnen.

Habitat en ecologie

De Wijngaardslak leeft vooral in een meer kalkrijke omgeving. De dieren zetten hun eieren af in holletjes in de grond. Overwinteren gebeurt eveneens in een holletje in de bodem.

Areaal en verspreiding

In Nederland vooral voorkomend in Zuid-Limburg en in de duinstreek, maar ook op veel andere plaatsen voorkomend (uitgezet, o.a. al eeuwen terug op landgoederen).

Literatuur

Gittenberger, E. , W. Backhuys & Th. E. J. Ripken, 1984. De landslakken van Nederland (tweede druk). Uitgave KNNV, 184 p.
Janssen, E.A., 2015. Veldgids slakken en mossels - land en zoetwater. KNNV uitgeverij, Zeist. 272 pp.