Mariene tweekleppige. Tot 13 mm. Geelwit tot bruin, opperhuid groengeel. Stevige, scheef-driehoekige, schelp. Vanuit de top naar de beneden-achterrand loopt een scherpe plooi. 20-22 platte ribben met ovale schubjes of knobbeltjes. De ribben zijn breder dan de tussenruimten. Leeft vermoedelijk niet (meer) in Nederland. Mogelijk vroeger in het Kanaal door Walcheren. Spoelt wel regelmatig fossiel aan.

Brakwaterkokkel Cerastoderma glaucum. Die wordt echter groter en de plooi is minder scherp.

Afmetingen: L. tot 13 mm, H. tot 13 mm.
Schelpkleur: Geelwit tot bruin, met een groengele opperhuid.
Schelpvorm: Stevige, scheef-driehoekige, schelp. Umbo ongeveer in het midden. Vanuit de top naar de beneden-achterrand loopt een scherpe plooi, waardoor de schelp een hoekig aanzien krijgt.
Sculptuur: De sculptuur bestaat uit 20-22 platte ribben, waarop ovale schubjes of knobbeltjes staan. De ribben zijn breder dan de tussenruimten.

Slot: Heterodont, met in beide kleppen twee cardinale tanden.

Dier: Relatief lange sifonen, mantel met kleine tentakelkransjes. Voet breed, tongvormig. Lichaamskleur: wit tot geelwit, voet crème, soms meer oranjegeel.

Leeft ingegraven in een zand- of modderbodem vanaf iets beneden de laagwaterlijn tot diepten van ca. 60 m. Vaak langs rotskusten in middelgrof tot grof zand. Er zijn echter ook brakwatervormen bekend. Deze leven met name in het Middellandse-Zeegebied in beschutte baaien waar zeegras Zostera groeit. Deze laatste vorm wordt ook wel gezien als ondersoort: Parvicardium exiguum forma subangulatum (Scacchi, 1833) en is onder meer bekend uit Schotland en Denemarken. Het is niet uitgesloten dat deze vorm ooit ook binnen de Nederlandse wateren voorkwam in het Kanaal door Walcheren. Leeftijd: 1,5-2,5 jaar.

Vanaf Noorwegen tot Marokko. Ook in de Middellandse Zee en de Zwarte Zee, daar met name in ‘etangs’ en onder lagunaire omstandigheden. Voorkomen in Nederland is twijfelachtig. In Zeeland is meermalen materiaal met een ogenschijnlijk vers uiterlijk gevonden. Het vermoeden bestaat dat de soort in elk geval kort en schaars geleefd heeft in het Kanaal door Walcheren voor de afsluiting van de Veerse Gatdam in 1961. Gezien de versheid van het materiaal en het feit dat van deze soort inderdaad een vorm met een zekere brakwatertolerantie bekend is, kan een dergelijk (inmiddels mogelijk verdwenen) voorkomen niet worden uitgesloten en wordt de soort onder voorbehoud tot de – voormalige – Nederlandse fauna gerekend.

Bruyne, R.H. de, S.J. van Leeuwen, A.W. Gmelig Meyling & R. Daan (red.), 2013. Schelpdieren van het Nederlandse Noordzeegebied. Ecologische atlas van de mariene weekdieren (Mollusca). Tirion Uitgevers, Utrecht en Stichting Anemoon, Lisse 414 pp.

(De Bruyne, Van Leeuwen, Gmelig Meyling, Daan et al, 2013 -Ecologische atlas- 2013)
[HR feb. 2014]

Commentaar