Zeenaaktslak. Tot 26 mm. Uiterste papiltop is transparant, met daaronder een goudgele, soms oranje of rode ring. Daaronder zit een felle of meer vale blauwe kleurband. Daaronder zit vaak een tweede gouden ring. Dier verder groengrijs met fijne witte tot bleek citroengele vlekjes. Rhinoforen langer dan de tentakels. Over de hele rug 8-12 rijen met steeds 5-8 licht gezwollen, aan de top afgeronde papillen. De eisnoeren als een klein vuilwit, linksgewonden lint. Zeldzaam (Oosterschelde).

Door de opvallende goudgele en blauwe kleurringen in de papillen is de soort niet te verwarren met andere knotsslakken.

Afmetingen: Lengte tot 26 mm.
Kleur: De uiterste top van de papillen is transparant. Daaronder zit een goudgele, soms oranje of rode ring, die echter zo diffuus is dat de onderliggende kleine cnidosac niet wordt gemaskeerd. Daaronder zit een opvallende en karakteristieke blauwe kleurband, deze band kan vaal zijn, maar vaak ook opvallend blauw, soms eerder turquoise of groen. De onderzijde van de band wordt ongeveer halverwege de papillen begrensd door een tweede diffuse, goudgele, rode of oranje ring. De tentakels en rhinoforen zijn over de gehele lengte bedekt met zeer fijne witte tot bleek citroengele pigmentvlekjes. Deze komen ook talrijk en bijna bedekkend voor op de rug en papillen, al zijn ze door de kleine afmetingen onduidelijk. Er loopt een witte tot bleek citroengele pigmentstreep op het achterste deel van de rug tot aan de staartpunt.
Vorm: De rhinoforen zijn langer dan de tentakels. De papillen zijn licht gezwollen en aan de top afgerond. Ze staan over de hele breedte van de rug in tot 12, maar meestal niet meer dan 8, rijen met 5-8 papillen per rij.

Eieren: De eisnoeren vormen een klein vuilwit, linksgewonden lint

Over de habitat en ecologie van deze slak is nog weinig bekend. De soort voedt zich elders met diverse soorten hydropoliepen, maar met name die van het geslacht Sertularella. Daarnaast ook bekend van Haringgraat Halecium halecinum, Ruwe zeeborstel Hydrallmania falcata en Eudendrium spec. Voortplanting: hermafrodiet. De eieren zijn elders (Britse Eilanden) gevonden van april tot september en worden meestal afgezet op het voedsel. In Nederlandse wateren zijn nog geen eieren aangetroffen.

De ‘Hemelsblauwe knotsslak’ is een van de recentste toevoegingen aan de Nederlandse faunalijst. Er zijn slechts drie Nederlandse waarnemingen bekend. Een van de exemplaren had een lengte van 7 mm. Alle drie de waarnemingen zijn van 2012 en uit de zuidwestelijke Oosterschelde,

Bruyne, R.H. de, S.J. van Leeuwen, A.W. Gmelig Meyling & R. Daan (red.), 2013. Schelpdieren van het Nederlandse Noordzeegebied. Ecologische atlas van de mariene weekdieren (Mollusca). Tirion Uitgevers, Utrecht en Stichting Anemoon, Lisse 414 pp.

Floor Driessen (mei 2013)
[B. Oonk, jan 2013; IvL feb. 2014]

Commentaar